[Column] Grumpy Old Man @rikvera en Mevrouw @Klout, zijn minnares
Ik heb een verhouding. Met Mevrouw Klout. Ik weet zeker dat ze een vrouw is en ik weet dat ze me in haar web gevangen heeft en met mij vele anderen, want ze heeft veel minnaars. Vandaag ga ik over Haar vertellen en over leugens en listen en verslavingen en ontkennend gedrag.
Leugens
Ik ken voorlopig niemand die de waarheid vertelt over dat ene vreselijke fenomeen, genaamd Klout. De leugen die we met zijn allen vertellen over die dame heeft twee delen.
Het ene deel is een grondige leugen en geldt wellicht voor ongeveer iedereen die dit leest én aan de Klout zit. Het tweede deel is minder zwaar, en misschien zijn er een aantal mensen hier onder de lezers, voor wie het geen leugen is, maar de waarheid. Dat zijn dan ongetwijfeld van die Digital Vikings, die nieuwe mensensoort. Ik vraag ze even aan boord te blijven, ik heb hen nodig, verderop in dit stukje.
Hoe het begon
Ik herinner me de onheuglijke dag dat ik Mevrouw Klout leerde kennen als was het gisteren. Zoals dat met elke drug gaat, heb ik me laten vertellen, werd ze me aangeboden door een vriend en was het nieuwsgierigheid die me dreef tot een beetje proberen. Wist ik veel dat het nooit bij éen keer proberen blijft. Ik ging aan de Klout en kreeg prompt een score van Haar. Een score! En met die score knakte er iets in mijn hersenen. Jawel hoor, ook Vlamingen van 50 die af en toe Duvel drinken hebben in hun bovenkamer nog enige werkende grijze massa zitten. Trouwens, een goede Duvel nu en dan kan ik iedereen aanraden. Is ook goed voor mijn aandelen trouwens.
De verdomde Kloutscore. Mensen, en ik ben er een, weliswaar van de grumpy soort, worden vanaf de kleuterklas geconditioneerd om punten belangrijk te vinden. Hoger, verder, groter, méér, en nog méér. Ik kreeg van Haar een 33 als score van en mijn vermoeden dat dit op 100 was en ik dus behoorlijk ondermaats presteerde, bleek meteen bevestigd te worden als ik ging grasduinen in de scores van anderen en meteen was de verslaving onomkeerbaar. Ik bleek die punten de pineut van de bende en dat moest veranderen. Ik was een ondermaatse minnaar en ze had er betere en ik kon daar niet mee leven.
Bekentenissen van een verslaafde
Zoals dat gaat met verslavingen, liegen we onszelf en de anderen wat voor. Ik heb nu lang genoeg rond de hete brij gedraaid en acht het moment gekomen om de leugens te benoemen en meteen ook de uwe te ontmaskeren.
Leugen deel 1: Ik vind mijn Kloutscore totaal niet belangrijk en ben er geheel niet mee bezig..
Leugen deel 2: Ondanks het feit dat ik totaal niet bezig ben met mijn Kloutscore, begrijp ik pérféct hoe die score tot stand komt en ben ik nooit verbaasd tot verbolgen omdat ze een andere richting uitgaat dan ik gedacht had. Naar beneden meestal.
Mevrouw en Haar Listen
Mevrouw Klout maakt ons verslaafd, zoals een casino dat doet. Door ons eerst te laten winnen. In de eerste paar dagen dat ik ‘aan mijn Kloutscore werkte’, op een geheel primitieve manier, ging die score pijlsnel de hoogte in. Ik deed niets bijzonders, echt niet. Ik voegde alleen wat accounts toe, als Facebook en Linkedin, want onwetende als ik was, was mijn eerste score enkel en alleen op Twitter gebaseerd. Ik ging pijlsnel van 33 naar 45 naar 53, en na het posten van een foto waar ongeveer de hele wereld op reageerde, ging ik zelfs naar bijna 57. Ik ging zowaar mijn hele vriendenkring voorbij en was blij met Haar aandacht. Ik lachte al die ander losers uit, dat stelletje ondermaatse minnaars. Er kon er maar eentje de beste zijn. En dat was ik.
Ik werd verslaafd aan Haar. Ik werd een junk. En dat wel om twee redenen:
1. Omdat er toch steeds haantjes blijken te zijn met een hogere Kloutscore dan ikzelf en ik dat niet kan hebben
2. Omdat het verdomme hard werken is om een Kloutscore op peil te houden.
De verslaving
Ik ga de haantjes die boven mij staan in de rangorde van Mevrouw Klout niet bij naam noemen. Ik gun hen dat plezier namelijk niet, de strebertjes. Ik denk dat zij niets anders te doen hebben dan met hun zielige Kloutscore bezig te zijn en dat ze truukjes gebruiken en vals spelen en veel geluk hebben en dat ze stinken en lelijk zijn en slecht gekleed gaan en geen echt leven hebben en ik haat ze. Het kan me allemaal gestolen worden. Ik doe er niet meer aan mee.
Soms meen ik dat laatste. Een paar dagen zelfs. Dan laat ik mijn onophoudelijke inspanningen op Twitter en Facebook en Linkedin en Instagram varen om een normaal leven te leiden ver weg van de sociale media en die eeuwige smartphones in mijn zakken en onder mijn duimen en prompt gaat mijn score de dieperik in. Mevrouw Klout straft dan mijn gebrek aan aandacht genadelooos af. Eerst langzaam, maar daarna steeds sneller gaat mijn score omlaag, waardoor ik dreig weg te zakken tot het niveau van de onverdraaglijke belachelijkheid en ik dus toch weer aan de slag ga om bij Haar in de gunst te komen en dan merk ik meteen hoe lastig ze vergeeft. Straffen doet ze snel en ongenadig, maar belonen doet ze voorzichtig en met kleine muizenhapjes.
Klout is een Zij
Ik begrijp geen sikkepit van Klout, ze spint een web waarin ik verstrikt raak, ik ben eraan verslaafd, ze straft het minste gebrek aan aandacht af en laat zich maar moeilijk opnieuw winnen. Klout is dus met absolute zekerheid een zij. Het is Mevrouw Klout. En ze is een feeks van de ergste soort.
Ze is geheel ondoorgrondelijk. De betekenis van het leven en het ontstaan van het heelal zijn makkelijker in dikke boeken te vatten, dan dat iemand Haar denken kan verklaren, zo lijkt wel. Het klimaat, het weer en de lotto zijn makkelijker te voorspellen dan mijn dagelijkse Kloutscore. Waarom het Haar behaagt me karig te belonen met een stijging of me te straffen met daling van mijn score, is een raadsel dat ik nooit doorgronden zal. Het enige wat ik met zekerheid weet, is dat ik het niet weet.
Smeekbede
Het valt me op dat bij de haantjes die boven me prijken in de pikorde en die dus hoger in Haar gunst staan, nogal wat Digital Vikings staan. Zij begrijpen Mevrouw Klout dus. Zoals elke vrouw heeft ook zij ongetwijfeld haar zwakheden als daar zijn dure parfums, sterrenrestaurants, exotische reisjes, sportwagens Duitse origine, een simpel bloemeke of een lief woordje op het juiste moment. Ik vraag u, Digitale Vikings, om hulp. U kent Haar en u weet dus dat ze niet zo bijzonder is, want zo gaat dat: eens het mysterieuze verdwijnt, is het bijzondere verdwenen.
Vertel het me! Vertel me hoe ik Haar behagen moet. Vertel het die andere losers niet, maar enkel mij. Ik zal u eeuwig dankbaar zijn.